DDA oraz DDD to terminy, z którymi można zetknąć się coraz częściej w kontekście grup borykających się z różnymi problemami na tle społecznym. Nie zawsze jednak jest jasne, co oznaczają te pojęcia, a poznanie ich oraz zrozumienie jest kluczowe, aby w odpowiedni sposób pomóc wpłynąć pozytywnie na życie osobiste, relacje z innymi oraz proces samorozwoju. Planujesz zostać terapeutą uzależnień? Zobacz, czym się różnią osoby DDA od DDD.
DDA, DDD – co to jest? Podstawowe definicje
DDA to akronim oznaczający Dzieci Dorosłych Alkoholików i zalicza się do nich osoby, które dorastały w rodzinach, gdzie przynajmniej jedno z rodziców było uzależnione od alkoholu i problem ten wpłynął na ich rozwój emocjonalny oraz zdolność budowania relacji w dorosłym życiu. DDD z kolei oznacza Dorosłe Dzieci z rodzin Dysfunkcyjnych – to termin stosowany wobec dojrzałych już osób, które dojrzewały w rodzinach z innymi zaburzeniami, jak np. brak akceptacji, chroniczne zaniedbanie czy nieprawidłowa hierarchia wartości.
DDA, DDD – co to jest? Podobieństwa
Pojęcie DDD pojawia się najczęściej w kontekście opisu zjawiska DDA. Cechą, która łączy oba te syndromy, jest przyczyna problemów osób nimi dotkniętych, czyli relacje z rodzicami. W obydwu tych przypadkach dzieci, które dorastają w trudnych warunkach, nabywają schematy myślowe oraz zachowania wpływające na ich funkcjonowanie w życiu dorosłym.
Cechy DDA, DDD – po czym rozpoznać osoby z tymi syndromami?
Osoby z grup DDA oraz DDD wyróżniają się często charakterystycznym zachowaniem wynikającym z doświadczeń wyniesionych z lat dziecięcych. Jakie są najpopularniejsze cechy DDA, DDD? W przypadku Dzieci Dorosłych Alkoholików to:
- skłonność do przejmowania roli opiekuna w rodzinie – od najmłodszych lat osoby te czują się odpowiedzialne za innych, przez co mogą zaniedbywać własne emocje oraz potrzeby;
- trudności z wyrażaniem emocji i potrzeb – mają problem z otwartym mówieniem o swoich uczuciach, przez co obawiają się odrzucenia bądź niezrozumienia;
- lęk przed odrzuceniem i trudności w nawiązywaniu bliskich relacji – osoby wychowane w domu, w którym nadużywano alkoholu, obawiają się bliskości z innymi, przez co trzymają ludzi na dystans, aby uniknąć potencjalnego zranienia.
Dorosłe Dzieci z rodzin Dysfunkcyjnych wyróżniają się z kolei:
- niskim poziomem poczucia własnej wartości – czują, że są niewystarczająco dobre, co wpływa na ich decyzje w dorosłym życiu;
- brakiem zaufania do innych osób – mają trudności z otwarciem się na innych, ponieważ obawiają się wykorzystania;
- trudnościami w określaniu własnych potrzeb i granic – osoby pochodzące z rodzin o zaburzonej hierarchii często nie wiedzą, gdzie kończą się ich potrzeby, a gdzie zaczynają się potrzeby innych, co może prowadzić do nadmiernego poświęcenia.
Różnice między DDA i DDD
Podstawową różnicą między DDA a DDD jest źródło traumatycznych doświadczeń, które wpływają na rozwój tych osób. W przypadku DDA zawsze źródłem traumy jest alkoholizm jednego bądź obojga rodziców. Dorosłe Dzieci z rodzin Dysfunkcyjnych doświadczają trudności ze względu na inne problemy – m.in. zaniedbanie, przemoc, choroby psychiczne czy uzależnienia od innych używek.
Ze względu na różnorodność przyczyn, doświadczenia osób DDD są bardziej złożone i wymagają innego podejścia w trakcie terapii, która powinna skupiać się na odbudowie poczucia własnej wartości i rozwijania zaufania do siebie oraz innych. Z kolei praca z osobami DDA koncentruje się na pracy z poczuciem odpowiedzialności i kontroli.
Terapeuta uzależnień – kluczowa osoba w procesie zakończenia współuzależnienia
Bardzo ważną rolę w pracy z osobami z syndromem DDA i DDD odgrywa terapeuta uzależnień, który pomaga im zrozumieć i przepracować traumy z dzieciństwa wpływające na obecne życie. Praca na tym stanowisku daje ogromną satysfakcję, gdyż umożliwia realne wsparcie w procesie pozytywnej zmiany. To ceniony i potrzebny zawód, o czym świadczy duże zapotrzebowanie na specjalistów na rynku pracy – przede wszystkim w obliczu rosnącej świadomości problemów dotyczących uzależnień i dysfunkcji rodzinnych.
Innym problemem, z którym borykają się coraz częściej młode osoby, są uzależnienia behawioralne. Więcej przeczytasz o nich w naszym artykule „Uzależnienia behawioralne – co to takiego i jak rozpoznać je u uczniów?”.
Studia podyplomowe dla aktualnych i aspirujących terapeutów
Chcesz zdobyć wiedzę i umiejętności, które pozwolą Ci w skuteczny sposób diagnozować i rozwiązywać problemy osób DDA i DDD? A może potrzebujesz rozwinąć swoje kompetencje na aktualnym stanowisku? Zapisz się na studia podyplomowe „Terapia uzależnień i współuzależnionych”, dzięki którym poznasz:
- podstawowe pojęcia, modele terapeutyczne oraz diagnozę w terapii uzależnień;
- profilaktykę uzależnień z promocją zdrowia;
- pracę z osobą zażywającą substancje psychoaktywne;
- pracę z rodziną osoby zażywającej substancje psychoaktywne;
- strukturę oraz formy pomocy osobom uzależnionym w Polsce.
Kierunek oferowany przez naszą Uczelnię zrealizujesz w formie online, dzięki czemu z łatwością pogodzisz naukę z pracą lub innymi obowiązkami i dodatkowo zaoszczędzisz czas oraz pieniądze na dojazdach, jak ma to miejsce w przypadku klasycznej formy stacjonarnej.
